Γράφει ο Δημήτρης Σκυριανόγλου
 |
| Η ομάδα του Σ.Ο.Αιγάλεω όπως συμμετείχε στο φετινό πρωτάθλημα Α' Εθνικής. Από αριστερά: Α. Τσιροπούλας, Δ. Σκυριανόγλου, Λ. Λιάσκος, Φ. Λιάπη-Ζενεμπίση, Ι. Σπυρακόπουλος, Θ. Κουτσογιαννοπούλου, Ε. Λιάπη-Ζενεμπίση, Π. Καλόφωνος (λείπει ο Θ. Καραγιάννης) |
Καλή εμφάνιση που αφήνει προσδοκίες για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον πραγματοποίησε η ομάδα του Σ.Ο.Αιγάλεω στο 39ο Πανελλήνιο Ομαδικό Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής Κατηγορίας που διεξήχθη 3-8 Ιουλίου 2011 στην Ερέτρια της Εύβοιας.
Η ομάδα μας κατέλαβε την 21η θέση ανάμεσα σε 34 ομάδες, μία ακριβώς θέση κάτω από τη γραμμή του υποβιβασμού γεγονός που σημαίνει ότι του χρόνου θα πρέπει να διεκδικήσει τη συμμετοχή της στην Α’ Εθνική Κατηγορία παίζοντας στον Προκριματικό Όμιλο Α’ Εθνικής (Π.Ο.Α.) της Αττικής.
Ο Σ.Ο.Αιγάλεω συγκέντρωσε συνολικά 6 βαθμούς (σε 7 αγώνες) και 31,5 πόντους (η 6η καλύτερη συγκομιδή πόντων σε όλο το πρωτάθλημα!). Αναλυτικά τα αποτελέσματα της ομάδας είχαν ως εξής:
Σ.Ο. Αιγάλεω – Σύλλογος Ιωαννιτών Σκακιστών: 6,5 – 1,5
Ε.ΣΚ. Άμφισσας – Σ.Ο. Αιγάλεω: 4,0 – 4,0
Σ.Ο. Αιγάλεω – Σ.Ο. Ηρακλείου: 3,5 – 4,5
Ο.Α.Α. “Ηράκλειο” – Σ.Ο. Αιγάλεω: 4,5 – 3,5
Σ.Ο. Πολίχνης – Σ.Ο. Αιγάλεω: 4,0 – 4,0
Σ.Ο. Αιγάλεω – Σ.Ο. Ηλιούπολης: 2,5 – 5,5
Σ.Ο. Αιγάλεω – Σ.Ο. Άμφισσας: 7,5 – 0,5
Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα, με εξαίρεση το ματς με την Ηλιούπολη, όπου η ομάδα μας έπαιξε συνολικά άσχημα και ηττήθηκε καθαρά, σε όλα τα υπόλοιπα ματς η νίκες ήταν ευρείες, οι ήττες με το μικρότερο δυνατό σκορ ενώ στα ματς με Ε.ΣΚ. Άμφισσας και Πολίχνη το 4-4 μας αδικεί αφού “πετάχτηκαν” πολύ καθαρές ευκαιρίες νίκης.
Η 21η θέση άφησε φυσικά μια πικρή γεύση στην ομάδα που πάλεψε ως το τέλος για την παραμονή της (αν μάλιστα το ματς Φ.Ο.Ν. Ηρακλείου Αττικής – Πειραϊκός Ο.Σ. έληγε με νικητή θα πετύχαινε το στόχο της!) όμως, ειλημμένη απόφαση, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος ήταν η έτσι κι αλλιώς συμμετοχή μας στον Π.Ο.Α. Αττικής την επόμενη χρονιά αφενός για αγωνιστικούς λόγους (αφού ο Π.Ο.Α. είναι ένα ισχυρό και ενδιαφέρον τουρνουά) και αφετέρου για οικονομικούς καθώς δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι την επόμενη χρονιά η ομάδα θα έχει την οικονομική δυνατότητα να συμμετάσχει στην Α’ Εθνική (ακόμη και φέτος ένα σημαντικό μέρος των εξόδων συμμετοχής στην Ερέτρια καλύφθηκε από τους ίδιους τους σκακιστές της ομάδας).
Συνολικά με την ομάδα του Σ.Ο. Αιγάλεω αγωνίστηκαν 9 σκακιστές και σκακίστριες όλοι προερχόμενοι από τα σπλάχνα της ομάδας (εξαίρεση ο Θανάσης Καραγιάννης που είναι όμως μόνιμος κάτοικος Αιγάλεω :-) ). Ο Σ.Ο.Αιγάλεω ήταν από τα λίγα σωματεία που δεν ενισχύθηκε με ξένους σκακιστές. Η επιλογή αυτή έγινε τόσο για οικονομικούς όσο και για λόγους αρχής αφού η συμμετοχή μας στην Ερέτρια ήταν κυρίως η ανταμοιβή μας προς τον εαυτό μας για την καλή πορεία στον Π.Ο.Α. και δεν επιθυμούσαμε να αλλάξουμε το προφίλ της ομάδας.
 |
| Ο Θανάσης Καραγιάννης (εδώ ξαφνιασμένος από το φακό κατά την έναρξη του τελευταίου γύρου :-)) είχε πολύ δύσκολο έργο στην 1η σκακιέρα όμως έπαιξε μαχητικά και είχε θετικά αποτελέσματα στους τελευταίους γύρους. |
Σε ατομικό επίπεδο η παρουσία των σκακιστών του Σ.Ο. Αιγάλεω είχε ως εξής:
Ο Θανάσης Καραγιάννης (1,5/7) είχε ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο στην 1η σκακιέρα έχοντας να αντιμετωπίσει πολύ ισχυρούς αντιπάλους. Εντούτοις, παρά τα δύο μικρά ροκέ :-) στις 4 πρώτες παρτίδες παρέμεινε μαχητικός και τελείωσε με τρεις ισοπαλίες στους τρεις τελευταίους γύρους. Αξίζει να ειπωθεί ότι στον σχεδόν ένα χρόνο που βρίσκεται μαζί μας ο Θανάσης έχει μπει στο κλίμα της ομάδας και μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ αγωνιστικά.
Ο Γιάννης Σπυρακόπουλος (ο γιατρός :-) ) (3/7) απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι δίκαια θεωρείται η “σημαία” της ομάδας. Μαχητικότατος και πεισματάρης έδωσε κρίσιμους πόντους αν και αντιμετώπισε ισχυρούς αντιπάλους. Αποτελεί σίγουρα παράδειγμα για τους νεαρότερους.
Ο Αποστόλης Τσιροπούλας (2/3) έπαιξε σταθερά και έδειξε ότι αποτελεί πάντα μια αξιόπιστη επιλογή για την ομάδα.
Η Θεοδώρα Κουτσογιαννοπούλου (2/7) μάλλον αδικείται από το τελικό της σκορ αφού μπορούσε να είχε τουλάχιστον 1 με 2 πόντους ακόμη παρά το ότι οι περισσότερες αντίπαλές της ήταν αρκετά ισχυρές. Έπαιξε μαχητικά και έδειξε ακόμη μια φορά πόσο αγαπάει την ομάδα.
Οι αδερφές Ειρήνη (5/7) και Φιλίππα (5,5/7) Λιάπη-Ζενεμπίση πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση παίζοντας αρκετά ώριμο σκάκι. Είναι σίγουρο ότι η ομάδα περιμένει ακόμη περισσότερα από αυτές στο μέλλον.
Ο Λεωνίδας Λιάσκος (5,5/7) έπαιξε εξαιρετικό σκάκι παρά την έλλειψη αγώνων (λόγω Πανελλήνίων). Έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και φαίνεται ότι από του χρόνου θα αποτελέσει σημαντική ενίσχυση στις αντρικές σκακιέρες της ομάδας.
Ο Παναγιώτης Καλόφωνος (6/7) είχε επίσης ένα πάρα πολύ καλό τουρνουά αποτελώντας “εγγύηση” στην 8η σκακιέρα. Κι αυτός έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα δούμε κι άλλες καλές εμφανίσεις του με την ομάδα.
Τέλος, ο υποφαινόμενος (1/4) προσπάθησε φιλότιμα, όμως η έλλειψη αγώνων και το άγχος για την ομάδα έπαιξαν το ρόλο τους αφού “πέταξα” έναν ολόκληρο πόντο από εντελώς κερδισμένη θέση στην παρτίδα με το Χ. Ζυγούρη της Ε.ΣΚ Άμφισσας και δεν κατάφερα να εκμεταλλευτώ μια αρκετά υποσχόμενη θέση μετά το άνοιγμα με τον Κ. Ιγνατιάδη της Ηλιούπολης...
Λίγο πριν το τέλος αυτής της παρουσίασης κάποια σχόλια για το σύστημα των αγώνων: Αν και η μείωση των σκακιερών σε 8 αλλά και η μείωση των γύρων σε 7 έγινε για οικονομικούς λόγους είναι σίγουρο ότι αγωνιστικά και τα δύο επηρέασαν προς το χειρότερο το φετινό πρωτάθλημα. Οι 7 γύροι είναι λίγοι για 34 ομάδες. Ακόμη και αν δεχτεί κανείς ότι αρκούν για να αναδείξουν τον πρωταθλητή δεν αρκούν για τις επόμενες θέσεις (2η και 3η) πολύ δε μάλλον για την 20η... Επιπλέον οι ομάδες που είχαν αγωνιστεί στους κατά τόπους Π.Ο.Α. με 12μελείς συνθέσεις (όπως οι ομάδες της Αττικής) άλλαξαν εντελώς φυσιογνωμία και στερήθηκαν κρίσιμες νεανικές σκακιέρες. Από την άλλη, η δυνατότητα συμμετοχής δύο ξένων και μόνο τριών αντρικών σκακιερών επέτρεψε σε πιο αδύνατες ομάδες, ειδικά της επαρχίας, να καλύψουν πολλές “τρύπες” τους με ισχυρούς GM. Κι εδώ έρχεται κάτι που χρήζει εξέτασης. Ναι μεν αυτός ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος (κι αναφέρομαι στο σύνολο των κανόνων, όχι απλά στον αριθμό των ομάδων) έχει βοηθήσει αρκετές ομάδες της επαρχίας (ενδεικτικά αναφέρονται η Φλώρινα, η Άμφισσα, η Χαλκίδα και η Πτολεμαΐδα) να αναδειχτούν και να εξασφαλίσουν πόρους από την τοπική αυτοδιοίκηση και τους τοπικούς επιχειρηματίες αλλά, από την άλλη, περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες, όχι απλά διάκρισης αλλά έστω παραμονής, ομάδων των μεγάλων αστικών κέντρων που μπορεί να κάνουν σοβαρή ανάπτυξη αλλά δε μπορούν να φέρουν ξένους μισθοφόρους να τις ενισχύσουν αφού δεν έχουν πρόσβαση στους αντίστοιχους πόρους. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο Σ.Ο.Αιγάλεω αλλά και σε όλες τις ομάδες της Αττικής που υποβιβάσθηκαν αλλά ακόμη και σε ομάδες από άλλα μεγάλα αστικά κέντρα όπως ο Σ.Ο. Πατρών. Και βέβαια το ακόμη σημαντικότερο θέμα που εγείρεται είναι αν τελικά ακόμη και οι ομάδες που φαίνεται ότι ωφελούνται από το σύστημα αυτό, έχουν πράγματι ουσιαστικά αναπτυξιακά οφέλη ή απλά έχουν αγωνιστικές επιτυχίες που δε βασίζονται όμως στο πραγματικό βάθος των ομάδων... Η συζήτηση για τα διασυλλογικά είναι φυσικά τεράστια για να εξαντληθεί εδώ, όμως αυτές είναι νομίζω κάποιες καλόπιστες και χρήσιμες παρατηρήσεις που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν στο σχεδιασμό του διασυλλογικού της Α’ Εθνικής.
Κλείνοντας θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον κ. Γιώργο Μανεάδη από τα Εκπαιδευτήρια “Πολύτροπη Αρμονία” για την έμπρακτη στήριξή της συμμετοχής του σωματείου στους αγώνες, τους γονείς των νεαρών σκακιστών μας που συνόδευσαν την ομάδα καθώς και τον διευθυντή των αγώνων κ. Γιώργο Τσουνή και τη διεύθυνση του Ξενοδοχείου “Miramare” στην Ερέτρια για την άψογη φιλοξενία τους.
Ραντεβού του χρόνου στον Π.Ο.Α.!
